Sucha Beskidzka szlaki.
Mało kto wie, że Suchą Beskidzką z Zawoją łączy jeden z najstarszych, polskich szlaków wyznaczonych w Beskidach Zachodnich. Rozpoczyna(ł) się on na dworcu w Suchej, a kończy w centrum Zawoi. Był to dosyć ważny szlak łączący stację kolejową z ówcześnie rozwijającą się wsią letniskową. Zapraszam was do poznania tej trasy..
W tym wpisie dowiesz się:
– jaka jest historia znakarza tego szlaku
– jak on przebiega
– co możesz zobaczyć na trasie
Trasa: Sucha Beskidzka – osiedle i przełęcz Przysłop – Zawoja Centrum
Sucha Beskidzka Zawoja – YouTube
Oglądnij filmik i potem poczytaj o tym szlaku..
Parametry trasy:
– długość: ok. 11,5 km
– czas przejścia w sezonie letnim (bez przerw): ok. 4 godz.
– kolory szlaków PTTK: czerwony
– najwyżej położony punkt: stoki szczytu Magurki, ok. 767 m n.p.m.
– trudność: średnia
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-63.jpg)
Krótka historia znakarza tego szlaku..
Historia tej trasy nieodłącznie wiąże się z postacią Hugona Zapałowicza (1852-1917). Tutaj mówi się, że to ojciec turystyki babiogórskiej. A kim on był? No cóż, już od dziecka uwielbiał wędrówki górskie. Mieszkał z rodzicami w Przemyślu, ale już w czasach gimnazjalnych zdobył Babią Górę oraz wędrował po Tatrach. Jego matka pochodziła ze Słowenii, zatem wakacje bardzo często tam spędzał.
![Hugo Zapałowicz](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-64.jpg)
Chciał studiować botanikę, jednak rodzice namówili go na prawo. Łączył on zatem wojskową karierę prawniczą z pasją do roślin. Szczególnie upodobał sobie prowadzenie badań w rejonie Babiej Góry, po której wędrował z ówcześnie znanym lokalnym przewodnikiem – Wawrzyńcem Szkolnikiem. Później przyszedł czas na badania roślinności w Beskidach Wschodnich, Alpach. Ważnym epizodem jest też podróż dookoła świata.
W 1903 r. po przejściu na wojskową emeryturę przeniósł się do Krakowa, a dwa lata później do Zawoi. Znany był z działalności społecznej; był członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego (założył jego oddział w Makowie). W roku 1906 wyznakował wspomniany wcześniej szlak z Suchej do Zawoi oraz kilka innych szlaków w Masywie Babiej Góry. Był też inicjatorem budowy polskiego schroniska w tym terenie. Myślę, że mogę te inicjatywy dołączyć do innych wydarzeń, znanych jako „wojna na pędzle”. O tej wojnie przygotuję osobny post.
To tylko krótki zarys życia tego człowieka, który wiele zrobił dla Beskidów i nie tylko. Spróbujmy zatem ruszyć w drogę, jego śladami..
Szlak Sucha Beskidzka w stronę Babiej Góry – ruszamy
Nasz szlak rozpoczyna się obok stacji kolejowej w Suchej. Na początku wiedzie on ul. Spółdzielców, zatem przejdźmy na drugą stronę głównej drogi i wejdźmy w tę ulicę. Zobacz zdjęcia poniżej..
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-1.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-2.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-3.jpg)
Obok hotelu Monttis** szlak wiedzie po łuku drogi, aby za niedługo skręcić w prawo, w górę. Po ok. 500 m nasza trasa skręca w lewo; opuszczamy asfalt i idziemy ok. 15 m. drogą utwardzoną betonowymi płytami. Skręcamy w prawo i zaczynamy się powoli piąć w górę po stokach góry zwanej tutaj Cholerne.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-4.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-5.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-6.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-7.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-8.jpg)
Chwilę później docieramy do cmentarza cholerycznego. Mniej więcej w połowie XIX w. Suchą nawiedziła epidemia dwóch chorób: cholery i tyfusu. Epidemia pochłonęła życie ponad 1000 mieszkańców. Ciała ich chowano właśnie na stoku tej góry, którą Suszanie nazywają „Cholerne”. Zobacz kilka zdjęć z tego miejsca..
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-9.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-10.jpg)
Cieszę się że dotarłeś do tej części wpisu. Mam nadzieję że zainspirowałem cię do zobaczenia tych miejsc. Dziękuję ci za wirtualną kawę, która pomoże mi w utrzymaniu i rozwoju bloga..
Teraz czeka nas przez kilka minut wędrówka stromo pod górę. Ale jeśli mamy dobrą pogodę, to wzniesienie Cholernego wynagrodzi nam to ładną panoramą na miasto i okoliczne szczyty: Jasień i Lipska Góra leżące w obrębie Pasma Żurawnicy, czy też Mioduszynę – będącą już po drugiej stronie rzeki Skawy, a zaliczaną do Pasma Koskowej Góry. Zobacz te widoki poniżej..
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-12.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-13.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-11.jpg)
Ruszamy dalej, prosto za szlakiem, który wiedzie polną ścieżką. Za chwilkę docieramy do utwardzonej drogi, którą przecinamy – idziemy za szlakiem czerwonym prosto w drogę leśną.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-14.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-16.jpg)
Podejście będzie dosyć strome, możemy odczuć zmęczenie. Przez las docieramy do domostw wysoko położonego osiedla Podksięże. Wchodzimy na drogą asfaltową i pniemy się stromo pod górę. Gdy kończy się droga asfaltowa, dostrzeżemy kapliczkę; idziemy w jej kierunku.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-15.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-17.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-18.jpg)
W miarę wędrówki trasa staje się coraz łagodniejsza, a droga utwardza się betonowymi płytami. Po drodze mijamy mały, prywatny teren rekreacyjno-wypoczynkowy, w tym mini-wyciąg.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-19.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-41.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-42.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-43.jpg)
Gdy dotrzemy do kolejnych domów i drogi asfaltowej, skręcamy na niej w lewo, a następnie po ok. 100 m. w prawo, w drogę gruntową. Teraz przez ok. 1,5 km pójdziemy łagodną drogą graniczną między lasem, a często przylegającymi do niego łąkami. Wędrując przy dobrej pogodzie co jakiś czas dostrzeżemy w oddali szczyty Pasma Koskowej Góry, a nawet Lubonia Wielkiego w Beskidzie Wyspowym.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-44.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-45.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-46.jpg)
Docieramy do skrzyżowania szlaków. W lewo zaczyna się szlak niebieski do Makowa Podhalańskiego, natomiast nasz czerwony szlak wiedzie w stronę przeł. Przysłop, do której mamy ok. 45 min. Jest to też miejsce, w którym możemy odpocząć. W pobliżu skrzyżowania szlaków znajdują się drewniane ławeczki.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-47.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-48.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-49.jpg)
Ruszając dalej – na krótkim odcinku będzie stromo, ale za chwilę przebieg drogi leśnej złagodnieje i stokiem Magurki będziemy szli w stronę osiedli należących do Przysłopia. Po drodze po prawej mijamy drewniany budynek dawnej leśniczówki.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-50.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-51.jpg)
Po ok. 1,5 km docieramy do drogi asfaltowej i skręcamy na niej w lewo. Wchodzimy w przysłopskie osiedla, które należą do trzech gmin: Makowa Podhalańskiego, Stryszawy i Zawoi. Wychodząc z lasu uderzy nas piękna panorama na Masyw Babiej Góry i sąsiadujące z nim Pasmo Policy.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-52.jpg)
![Pasmo Policy](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-53.jpg)
Idąc przez przysłopskie osiedla natrafimy na wiele skrzyżowań, rozgałęzień dróg. Zobacz poniżej jak wiedzie szlak czerwony, który po pewnym czasie na krótko połączy się ze szlakiem czarnym.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-56.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-57.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-58.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-59.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-60.jpg)
Wreszcie docieramy do skrzyżowania, przy którym stoi remiza OSP Zawoja Przysłop. Na ścianie budynku możemy zobaczyć tablicę, która od roku 2017 upamiętnia postać Hugona Zapałowicza. Poniżej ta tablica.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-62.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-20.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-21.jpg)
Z tyłu budynku remizy znajduje się również Izba Regionalna im. Franciszka Gazdy. Zawiera ona zbiory cennych eksponatów: dawnych narzędzi, sprzętów, elementów stroju, fotografii. A jak ją zwiedzić? Klucz do niej znajduje się w nieodległym sklepie. Musimy poprosić jakiegoś mieszkańca Przysłopia, aby z tego sklepu wziął klucz i poszedł nam otworzyć izbę. Druga opcja to zadzwonić wcześniej pod numer: 605 304 373 i się umówić na zwiedzanie.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-22.jpg)
Obok remizy stoi słup z tabliczkami kierunkowymi szlaków. Szlak czarny wiedzie obok widzianego wcześniej z trasy nieczynnego wiatraka prądotwórczego, w stronę Klasztoru Karmelitów Bosych (ok. 1,5 km) i dalej do Zawoi Gołyni, szlak niebieski – do Stryszawy Dolnej. My natomiast wracamy na nasz szlak czerwony, który będzie nas prowadził do Zawoi Centrum.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-23.jpg)
Teraz w znacznej części szlaku będziemy szli za drogą asfaltową. Po lewej stronie drogi mamy gminę Zawoja, po prawej – gminę Stryszawa. Przed nami dostrzeżemy ostrosłupową Kiczorę i dalej szczyt Jałowca. Zresztą de facto ciągle wędrujemy po Paśmie Jałowieckim.. Oczywiście ciągle towarzyszy nam również Babia Góra i Polica.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-24.jpg)
Na poniższym skrzyżowaniu położonym na przeł. Przysłop (661 m.) idziemy prosto, w wąską asfaltową drogę osiedla Smyraki i Toczki. Przechodząc zachowajcie szczególną ostrożność!
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-25.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-26.jpg)
Teraz czeka nas w miarę łagodna trasa, głównie za wąską drogą asfaltową. Po ok. 500 m od przeł. Przysłop docieramy do skrzyżowania szlaków. Tutaj rozpoczyna się żółty szlak na Jałowiec, a nasz czerwony biegnie dalej prosto za drogą.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-28.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-27.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-29.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-30.jpg)
Docierając do zawojskiego os. Smyraki możemy zauważyć duży budynek. To dawna szkoła i prywatne schronisko. Wędrujemy dalej, ale UWAGA! Po dotarciu do kapliczki którą pokazuję poniżej – skręcamy w drogę asfaltową w lewo! Patrzcie na poniższe zdjęcia jak dalej iść i powoli już zacząć schodzić do Zawoi Centrum, szczególnie że również niedługo będziemy schodzić z drogi asfaltowej w drogę polną/leśną..
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-32.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-34.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-31.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-33.jpg)
Po pewnym czasie od wejścia w las zaczniemy schodzić w dół. Na poniższym rozwidleniu dróg leśnych wybieramy drogę, która jest trochę dalej. Zobacz poniżej.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-36.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-35.jpg)
Ciągle schodzimy w dół: wąwozem leśnym, leśnymi drogami, aż docieramy do łuku drogi asfaltowej. Na tym łuku idziemy w prawo. Droga asfaltowa zaprowadzi nas do centrum Zawoi. Przechodząc przez most na rzece Skawicy po chwili dotrzemy do centrum wsi i drogi głównej, która biegnie przez Zawoję.
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-37-1024x576.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-38.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-39.jpg)
![](https://www.wbeskidzie.pl/wp-content/uploads/2021/08/2021-08-10-art-40.jpg)
Informacje praktyczne
Gdzie jest Sucha Beskidzka?
Miasto położone jest na obrzeżach wschodniej części Beskidu Żywieckiego, w powiecie suskim, w Małopolsce. Prowadzi do niego droga krajowa nr 28 wiodąca od Wadowic, w stronę Rabki, oraz droga wojewódzka nr 946 z Żywca. Samochodowa i busowa dostępność komunikacyjna jest bardzo dobra. Busem dotrzemy tutaj z Krakowa, Żywca, Bielska-Białej, autobusem z Katowic.
Sucha posiada również stację kolejową i przystanek kolejowy. Jest połączenie z Krakowem, Zakopanem oraz Żywcem, jednak na chwilę obecną tę dostępność oceniam jako dostateczną. Pociągi do Żywca kursują bardzo rzadko, natomiast kursujące z Krakowa do Zakopanego nie jeżdżą już tak często jak kiedyś i większość z nich nie wjeżdża na główną stację kolejową w Suchej, ale zatrzymuje się na przystanku kolejowym o nazwie „Sucha Beskidzka – Zamek”.
Krajoznawstwo
Suchą Beskidzką można potraktować jako bardzo dobry punkt wypadowy do innych atrakcji i szczytów leżących w obrębie powiatu suskiego (np. do Centrum Zabawki w Stryszawie, kościoła w Lachowicach, do Makowa Podhalańskiego, Zawoi i dalej na Babią Górę, do Sidziny).
Można również podjechać do Żywca (powiat żywiecki), jak i np. do Rabki, skansenu kolejowego w Chabówce i na Orawę (powiat nowotarski). Odległość ok 25 km od Wadowic sprawia, że możemy szybko się dostać do „papieskiego miasta” i nieodległej Kalwarii Zebrzydowskiej.
Link do wpisu o tym mieście: Kliknij tutaj
Strona internetowa gminy Zawoja: www.zawoja.pl
W jaki sposób wrócić z Zawoi do Suchej Beskidzkiej
Jak na pewno zauważyliście – opisana trasa nie jest pętlą, zatem jeśli zostawiliśmy nasz pojazd w Suchej, to musimy tam wrócić. Z Zawoi dosyć często kursują busy. Jadą do Krakowa (przez Suchą Beskidzką), jak i bezpośrednio do tego miasteczka. Wystarczy znaleźć w internecie przewoźników, którzy oferują przejazdy busem. Aktualni przewoźnicy: Merc-bus, Maja-Bus, Zawoja-Bus.
Dziękuję ci za przeczytanie wpisu. Mam nadzieję że zainspirowałem cię do zobaczenia tych miejsc. Dziękuję ci również za wirtualną kawę, która pomoże mi w utrzymaniu i rozwoju bloga..